بررسی خصوصیات ژنتیکی و میکرومورفولوژیکی تعدادی از خاک‌های شور-سدیمی غرب دریاچه اورمیه

میکرومورفولوژی شاخه¬ای از علم خاکشناسی است که به تشریح، تفسیر و تا حد زیادی اندازه¬گیری اجزاء، عوارض، و میکروفابریک خاکها در بعد میکروسکوپی می¬پردازد. اهمیت مطالعات میکرومورفولوژی دراین است که، این مطالعات در فرم طبیعی و دست-نخورده خاک صورت می¬¬گیرد و بدین¬ترتیب می¬توان فرایند¬هایی را که به صورت جزئی رخ داده یا به¬صورت کند رخ می¬دهند، مشاهده و مطالعه کرد. در تحقیق حاضر به¬منظور بررسی خصوصیات میکرومورفیک خاکهای شور-سدیمی اراضی غرب دریاچه ارومیه، ترانسکتی متشکل از چهار پروفیل مورد بررسی قرار گرفت. این پروفیلها طبق روشهای استاندارد تشریح و نمونه¬برداری شدند. نمونه¬های دست¬خورده مورد تجزیه¬های فیزیکوشیمیای قرار گرفتند. مقاطع نازک از نمونه¬های دست¬نخورده و جهت¬دار تهیه، و با میکروسکوپ پولاریزان مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی مقاطع نازک نشان داد اغلب خاکهای مورد مطالعه فاقد ساختمان میکروسکوپی (apedal) هستند و منافذ آنها عمدتا از نوع ووگ و کانال می¬باشند. ریزساختمان این خاکها شامل انواع ووگی، کانالی و توده¬ای و بی-فابریک آنها عمدتاً از نوع کریستالی است. عوارض خاکساز این خاکها عبارتند از: پوششهای رس ایللوویال، تجمعات نمکی به صورت پوسته¬های ناپیوسته و متشکل از کریستالهای مکعبی و سابهدرال هالایت در سطوح منافذ، و پوسته¬های هالایتی پیوسته، پرشدگیهای نمکی در داخل منافذ کانالی و ووگی، تجمعات آهکی شامل نودولهای تیپیک، پرشدگیها، و پوششهای آهکی، تجمعات اکسیدهای آهن و منگنز به صورت نودولهایی در توده ریز خاکها و پوششهایی در سطح منافذ و ذرات اسکلتی و نهایتا پوششهای آلی هستند که به صورت پوسته¬هایی سیاه رنگ در سطوح خاکدانه¬ها و در مواردی به صورت مخلوط با توده ریز خاک مشاهده شدند.